Fotoğrafçılıkta Yüksek ISO ve Düşük ISO Filmlerin Özellikleri
Filmlerin ışığa olan duyarlılıkları farklı derecelerdedir. Işığa olan duyarlılığın birimi ASA, ya da ISO’dur.
Işığa karşı duyarlılığı az olan, yani fazla ışığa ihtiyaç duyan filmlere düşük ASA’lı filmler denir. 100 ASA’nın altındaki filmler düşük ASA’lı filmlerdir, yani yavaş filmlerdir. Işığa olan duyarlılığı arttırılmış olan filmlere ise yüksek ASA’lı filmler denir. 100 ASA’nın üzerindeki filmler, yüksek ASA’lı filmlerdir, yani hızlı filmlerdir.
Film hızları arttıkça, ışık ihtiyacı azalır. Pozlama süresi azalır. Fotoğrafı oluşturan en küçük nokta yani grenler büyür. Grenlerin büyük olması fotoğrafın baskısında keskinliğin azalmasına neden olur.
Film hızları azaldıkça ışık ihtiyacı artar. Pozlama süresi uzar. Grenler küçülür.
ISO Değerinin Filmlerin Kimyasal Yapısına Etkileri
Fotoğraf filmlerinin genel duyarlık derecesi veya fotografik deyimle hızı, emülsiyon içinde bulunan gümüş tuzları kristallerinin şekil ve karakteristikleri ile yakından ilgilidir. Küçük ve düzgün kristaller daha düşük hızlı, buna karşılık daha büyük ve düzensiz yapılı kristaller yüksek hızlı emülsiyonları oluştururlar.
Emülsiyonların özellikleri ne olursa olsun öyle bir an gelir ki kristal boyu belirli bir boyuta eriştikten sonra önce kararma durur ve sonra yavaşlamaya başlar. Yani hız düşmeye başlar ki fotoğrafçılıkta bu olaya solarma denir.
Emülsiyonların duyarlılığının ölçülmesine sanzitometri denir ve fotoğrafçılıkta çok önemlidir çünkü her türlü fotoğraf çekiminin esasını oluşturur. Sanzitometri, artan ışık karşısında emülsiyonların kararışını grafikle gösterirken aynı zamanda emülsiyonun kontrast derecesi bakımından da özelliğini belirtir. Işığa karşı duyarlı emülsiyonlar ışık yoğunluğunun eşit bir şekilde artması hâlinde düzenli bir şekilde kararmazlar. Bu kararmanın miktarı çeşitli emülsiyonlarda değişiktir. Bu kararmalar emülsiyon kontrastının yumuşak mı, normal mi yoksa sert mi olduğunu belirtirler.