Portre Fotoğrafçılığında Işığın Kullanımı ve Etkileri Hakkında Bilinmesi Gerekenler
Bir portre fotoğrafının model ve ışık olmak üzere iki değişkeni vardır.
Stüdyoda kullanılan yapay ışıklandırmanın ana amacı, model üzerinde doğal ışığın özelliklerine benzer etkiler yaratmaktır.
Portre çekiminde başarılı bir sonuç alabilmek için doğadaki ışığın insan formu üzerinde oluşturduğu ton değerleri, ışık-gölge dağılımı, parlaklık, renk vb. özelliklerinin dikkatle incelenmesi gerekir.
Yapay ışıkların doğal ışığa benzer biçimde sert yönlü ya da yaygın yumuşak kullanılması fotoğrafçının yaklaşımına, modelin fiziksel ve karakteristik özelliklerinin gereksinimine göre değişir. Işığın değişik amaçlar için denetimli kullanımı ise teknik bilgi birikimi ve beceri gerektirir.
Farklı ışık ortamlarında çekilmiş portre fotoğrafları
Onu genişletmek, kısaltmak, yok etmek, öne çıkartmak, geri plana atmak, belirginleştirmek, parlaklığını ve doygunluğunu değiştirmek tümüyle fotoğrafçıya bağlıdır.
Fotoğrafçının amacı modelini en iyi biçimde görüntülemektir. Işıklandırma yöntemlerinin belirli bir kuralı yoktur. Her modelin değişik yapı ve karakter özelliği olduğu gibi fotoğrafçının yaklaşımı da değişkenlik gösterir.
Fotoğraf, belgeleme dışında bir amaç taşıdığında yalnızca hoş bir ışık-gölge çalışması yetersiz kalır. Aynı zamanda fotoğraf, modelin kişiliğini ve fotoğrafçının bakış açısını da yansıtarak estetik ve duygusal bir anlatım içermeli, seyreden kişide belli bir duygu ve düşünce uyandırmalıdır.
Portre fotoğrafında ışık
Portre Fotoğrafçılığında Işığın Etkileri
Portre fotoğrafçısının amacı, modelini idealize etmektir. Bu amaca ulaşmak için kullandığı araçlar arasında poz verme, kamera açısı ve yaklaşımı, ışıklandırma ve rötuş yer alır ancak bunlar arasında en yararlı ve güvenilir olanı ışıklandırma faktörüdür.
İnsanın yüz ifadesi çok değişkendir. Portre çekiminde yüzdeki istenen ifade anını yakalayıp görüntülemek en önemli noktadır.
Doğru ışıklandırma fotoğrafta gerçekliği yaratır. Bir fotoğrafın aydınlık bölümlerinin ışık yansıttığı dolayısıyla modelin ön plana çıktığı, karanlık bölümlerinin ise ışık yuttuğu ve dolayısıyla modelin daha geri plana kaydığı kuramından hareket edilir. Yüksek ışıkları yüzün beş ön planı üzerine (alın, burun, çene, iki yanak) yöneltip yüzün kenarları ile boynu gölgede bırakıldığında modele göze hoş görünen bir üç boyutluluk kazandırılır.
Işıklar modelin idealize edilmesine yardımcı olur. Yüz kusurları bir gölge içinde başarıyla yok edilebilir, geniş bir burun kısa ışıklandırma ile inceltilebilir.
Portre fotoğrafının en önde gelen temel prensibi, bir tek etkili ışığın bulunması diğer ışıkların buna yardımcı olarak kullanılmasıdır. Bu yüzden modelin pozisyonuna bağlı olarak anahtar ışığın yeri ve karakteri portre fotoğrafçısı için çok önemlidir.
