Fotoğraf Sanatında Kompozisyonun Anlamı

Fransızca kökenli bir kelime olan kompozisyonun kelime olarak anlamı yan yana koyma, düzen ve düzenlemedir.

Bütüne ait ayrı ayrı parçaları, sınırları belirli olan yüzey içerisinde düzen ve bütünlük yaratarak yan yana koymaktır.

Sanattaki en temel öge kompozisyondur. Sanatta kompozisyon, bilinçle ve sanatın yasalarıyla yapılmalıdır. Her kompozisyonda farklı elemanların uyumla bir arada kullanılmasıyla yeni bir düzen oluşur-oluşturulur.

Sanatçı her kompozisyonda yeni bir evren kurar. Sanatçı bütün bunları yaparken kendi üslubunu da işin içine katarsa kompozisyon daha değerli olur. Her sanatçı kompozisyonu kendi istediği gibi kurar. Bunu yaparken düşünce düzeyini, sanatsal ve entelektüel birikimini, evreni nasıl algıladığını da yansıtmış olur.

Kompozisyonda Farklı Anlayışlar

Sanatta farklı kompozisyon anlayışları, sanatçının ne anlatmak ve nasıl anlatmak istediği ile olduğu kadar sanatçının dünya görüşü, sanat anlayışı ve eseriyle nasıl bir etki yapmak istediğiyle de ilişkilidir. Sanatçı aslında kompozisyonda doğanın içinde var olan geometriyi kullanılır. Kompozisyonda amaç, izleyicisini etkilemek ve kompozisyonun kolay izlenmesini sağlamaktır.

Örnek vermek gerekirse Barok resimde açık ve diagonal kompozisyon kullanılırken Rönesans resminde izleyicinin dikkatini çekmek için kapalı ve piramidal kompozisyon kullanılmıştır

Caravaggio/ Suya Bakan Narsis

Kapalı kompozisyon kullanan Rönesans sanatında resimde gösterilen her şey yüzeyin sınırları içinde kalır, yardımcı ögeler ana ögenin etrafında yerini alırken ana öge ile yarışmaz.

Barok sanatta ise diyagonal ve açık kompozisyon ile resim, doğanın içinden alınan bir kesittir. Doğal gerçeklik, yüzeyin sınırları dışında devam ediyor duygusu uyandırılır. Gerçekliğin tüm ögelerinin resim yüzeyi içinde yer alması gerekmez

İzlenimci sanat akımındaki ressamlar ise o güne kadar gelen kompozisyon anlayışlarını alt üst etmişlerdir. Atölye ortamından dışarı gün ışığına çıkan sanatçı yeni bir görme biçimiyle yeni kompozisyonun kurallarını da koymuştur.

Artık resmin en önemli noktası merkezden yüzeyin kenarlarına itilmiş ya da çekilmiştir. Bu yeni kompozisyon anlayışında ilgi merkezi yüzeyin tamamına yayılmıştır.

Kompozisyondaki tüm farklı anlayışlar sanatçının sanat anlayışı, evreni nasıl algıladığı ve dünyaya bakış açısını nasıl ifade etmek istediği ile ilgili arayışlarıdır.